هایپوآدنوکورتیزیسم (کم کاری غده آدرنال) را با نام بیماری آدیسون می شناسیم. غده آدرنال هورمون کورتیزول و آلدسترون تولید می کند. کورتیزول برای سازگاری بدن در شرایط استرس و آلدسترون با افزایش باز جذب سدیم و ترشح پتاسیم نقش مهمی در بالانس کردن آب و الکترولیت های بدن دارد.

بیماری آدیسون به صورت اولیه و ثانویه تقسیم بندی می شود. نوع اولیه آن که شایع تر است و یک حالت خود ایمنی است که سلول های بدن به غده آدرنال حمله می کنند و آن را تخریب می کنند. همچنین ممکن است  در اثر مصرف دارو برای درمان سندرم کوشینگ، بیش از اندازه بافت های آدرنال از بین برود و هورمون کورتیزول و آلدسترون بیش از حد نرمال کاهش یابد.

نوع ثانویه آدیسون به علت وجود مشکلی مثل وجود تومور درغده هیپوفیز است که یک تنظیم کننده مهم هورمونی واقع در مغز است. همچنین بیماری آدیسون ثانویه می تواند در اثر مصرف استروئیدها به مدت طولانی و قطع ناگهانی آن ایجاد شود.

بیماری آدیسون می تواند درهر گونه نژاد سگ و بدون در نظر گرفتن سن و جنس ایجاد شود ولی بیشتر در سگهای ماده جوان تا سنین متوسط رخ می دهد. متوسط سن حدود ۴ سال است.

نژاد سگ های مستعد به آدیسون:

• پودل
• تریر سفید وست هایلند
• گریت دین
• بردر کولی
• واتر داگ پرتقالی
• نوا اسکوشیا تولینگ رتریور
• سافت کوتد ویتن تریر

علایم بیماری آدیسون در سگ:

• بی حالی
• ضعف
• کاهش اشتها
• استفراغ
• کاهش وزن
• افسردگی
• کم آبی
• اسهال
• تشنگی بیش از حد
• سرد بودن بدن هنگام لمس
• تکان خوردن بدن
• آهسته  بودن ضربان قلب – بالا بودن پتاسیم خون که می تواند کشنده باشد.
• نبض ضعیف
• مدفوع خونین
• آلوپسی (ریزش مو)
• افزایش ادرار
• دردناک بودن شکم
• هیپوگلیسمی- کاهش قند خون
• هیپرپیگمانتاسیون پوست- ایجاد لکه های تیره در پوست.
• پایین بودن دمای بدن

قابل توجه است که سگ های مبتلا به بیماری آدیسون قادر به تولید کورتیزول کافی نیستند، نمی توانند با استرس مقابله کنند، بنابراین ممکن است علائم  بیماری در هنگام بروز استرس دیده شوند یا آن را بدتر کنند. شرایط استرسی مانند: مسافرت، مهمان خانه و هر گونه تغییر در روال روزانه سگ شما.

سایت دامپزشکی دکتر مبین