مار پیتون توپی (Python ball) یکی از خزندگان دوست داشتنی و خوش آب و رنگ است، که طرفدارهای خاص خودش را دارد. این حیوان خانگی اگزوتیک، در شرایط ایده آل بیشتر از ۳۰ سال عمر می کند. اندازه مار پیتون بالغ به ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی متر  و وزن آن تا ۳ کیلوگرم می رسد. اگه طرفدار نگه داری خزندگان هستید، مار پیتون را به شما پیشنهاد می کنیم.

مار خانگی بال پاپتون در ابتدا یکم خجالتی و محافظه کار است، در روزهای اول، انتظار نداشته باشید که با شما رفتار محبت آمیزی داشته باشد، اگر شما را گاز گرفت،  محل را با آب و صابون بشورید، و تا چند روز از دست زدن به مار پیتون خودداری کنید، کمی صبور باشید!

مار پیتون را دو دستی بگیرید، بهش احساس امنیت بدهید، از حرکات ناگهانی، سریع و اکشن خودداری کنید، تا با شما رفاقت کند.

غذای مار پیتون و رفتار غذای

 مار خانگی پیتون گوشتخوار است. از جوندگان (موش ها)، که به صورت فریز شده نگه می دارند، و یا حتی زنده! برای تغذیه مار استفاده می کنند. بهتر است دمای غذا خودش به دمای اتاق برسد، و هرگز از مایکرووی استفاده نکنید. اگر از جوندگان زنده استفاده می‌کنید،‌ مار خود را زیر نظر داشته باشید.ممکن است به مار شما آسیب بزند.

مارهای بال پاپتون جوان را می توانید، هفته ای یکبار، و مارهای بالغ پیتون به صورت هر یک الی دو هفته غذا غذا بدهید.

توجه داشته باشید، که یک ظرف جدا برای غذا خوردن مار اختصاص بدهید،‌ ابتدا غذا را در ظرف قرار بدهید، و مار را در ظرف غذا بگذارید، اگر با دست خود غذا بدهید، مار پیتون بین دست شما و غذا، شرطی می شود، و این کار نگه داری مار پیتون را سخت ‌می کند.

یک کاسه بزرگ و کم عمق از آب تمیز و بدون کلر در اختیار مار پیتون قرار دهید، مار پیتون دوست دارد،‌ مثه شما آبی بر بدن بزند! آب ظرف کمی گرم باشد، دمای ۳۵ درجه مناسب است.

توجه: ممولا آب شهری حاوی کلر است، چند ساعتی آب را در ظرفی نگه دارید، ‌تا مناسب شود.

توجه مهم تر: بعد از غذا دادن به مار پیتون، صبر کنید، یک روز کامل بگذرد، و سپس آن را دستکاری کنید، وگرنه باعث استفراغ می شود.

توجه دیگر: مارها ممولا در زمستان کم اشتها می شوند، مخصوصا بالغین. در این هنگام هر چند روز به مار پیتون غذا پیشنهاد بدهید، تا دوباره غذا خوردن را از سر بگیرد.

محل نگه داری مار پیتون توپی

با توجه به جثه کوچک بال پاپتون ها، یک آکواریوم  به گنجایش حداقل ۲۰ لیتری مناسب است. مدت روشنایی ۸ تا ۱۲ ساعت است، و برای شب هم از لامپ حرارتی مثل مادون قرمز استفاده کنید. به صورت مستمر از لامپ نور سفید استفاده نکنید.

رطوبت نسبی محیط ۴۰ تا ۶۰ درصد، و دمای آن بین ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتی گراد باشد.

توجه: محلی را برای پناهگاه مار پیتون در نظر بگیرید، تا در زمان استرس و استراحت خلوتگاهی برای دل خسته‌اش باشد، و یک شاخه یا چوبی یا وسیله بازی برای شیطنت مار پیتون!

مار پیتون ممولا هفته ای یکبار مدفوع می کند، اما روزانه ادرار می کند. پس به فکر نظافت زیستگاه مار هم باید باشید.

توجه: در حد توان، هفته ای یکبار، زیستگاه مار پیتون را تمیز کنید،  جهت ضدعفونی،  استفاده از محلول ۳ درصد وایکتس توصیه شده است. اگر از وایکتس استفاده می کنید، بوی آن را کاملا از بین ببرید.

قبل از نظافت، مار پیتون را در یک مخزن مطمئن قرار دهید. از وسایل بازی و ظروف غذا و آب، غافل نشوید،‌ بعد از شستشو کاملا آنها را خشک کنید.

پوسته ریزی مار پیتون توپی

مار خانگی پیتون هر چقدر که به دوران پوسته ریزی خود نزدیک می شود، چشمانش در طی چند روز به رنگ آبی یا خاکستری شیری تبدیل می شود. رنگ بدن آنها شروع به کدر شدن می کند.

مار پیتون در این دوران اعصاب خودش را هم ندارد، و ممکن است که تحریک پذیر شود، پس بهتر است که شما هم کاری بهش نداشته باشید. در این دوران مار پیتون اشتها غذایی متفاوتی از خودش نشان می دهد.

هرگز سعی نکنید، که به مار خود در پوسته ریزی و کند پوست کمک کنید، اینجا دیگر دلسوزی شما خطرناک است! حتما رطوبت محیط نگه داری مار را چک کنید، تا پوسته ریزی با موفقیت انجام شود.

اژدهایی که به خانه شما می آید!!! کلیک کنید.

نشانه های سلامت مار پیتون

• فعال و هوشیار است.
• چشم  های در خشان و براق دارد. (به جز هنگام پوسته ریزی).
• مرتبا غذا  بخورد.
• پوست سالم داشته باشد.
• به طور منظم پوست را در یک قطعه کامل می ریزد.
• عاری از کنه و مایت باشد.

نشانه های بیماری مار پیتون

• پوست ریزی غیرمعمول و مکرر
• استفراغ
• بی حالی و کم اشتهایی
• مدفوع غیر طبیعی
• برآمدگی یا لکه های روی پوست
• سختی تنفس
• مشاهده ماده سفید و پنیری در دهان

بیماری های رایج مار پیتون

• درماتیت یا التهاب پوستی: معمولا به علت زیستاه کثیف، رطوبت زیاد و سرد بودن آن
• مشکلات تنفسی: زیستگاه سرد و مرطوب مار پیتون را مستعد به عفونت های تنفسی می کند.
• التهاب دهان: اگر به داد مار خود نرسید، دندان هایش را از دست می دهد، و حتی می تواند کشنده باشد..
• کنه و مایت

اسرار و حقایق نگفته ایگوانا- کلیک کنید!

سایت دامپزشکی دکتر مبین