شپش (lice) انگل های ریز و بدون بال هستند. شپش انگل های پوستی در پستانداران ( من جمله انسان) و پرندگان را آلوده می‌کند. به طور کلی ۲ تیپ شپش وجود دارد؛

شپش های جونده: در پرندگان و پستاندارن دیده می شود. از ضایعات پوستی و ترشحات آن تغذیه می‌کنند. تحرک بیشتری دارند، و روی بدن جا به جا می شوند.

شپش های خونخوار: مخصوص پستانداران است. از خون پستانداران تغذیه می‌کنند. تحرک کمتری دارند، و زوائد دهان مانند خود را به درون پوست فرو می کنند.

شپش های معمول سگ عبارتنداز:

• شپش خونخوار لینوگناتوس ستوسوس (Linognathus setosus)
• شپش جونده تریکودکتس کانیس (Trichodectes canis)
• شپش هترداکسس اسپینیگر (Heterodoxus spiniger)

برخلاف کک، شپش ها در  تمامی مراحل چرخه زندگی خود، روی بدن میزبان حضور دارد.

در مورد کنه های سگ بیشتر بدانید- کلیک کنید

 لطفا نترسید!

به طور معمول شپش ها دارای میزبان اختصاصی هستند. آیا شپش سگ به انسان منتقل می شود؟ جواب بله است! شپش از حیوانات خانگی به روی بدن انسان می تواند منتقل شود. شپش می تواند شما را نیش بزند، و برای تغذیه از شما تلاش بکند،‌ اما آلودگی ایجاد نمی کند.

چرخه زندگی شپش

شپش تحرک کمی دارد. شپش نمی تواند بپرد یا پرواز کند. شپش ها از طریق تماس مستقیم انتقال پیدا می کنند.

شپش های ماده بر روی ساقه مو تخم ریزی می کنند. بعد از حدود یک هفته تخم‌ها (نیت) هچ می شوند. شپش های نابالغ (نیف) بعد از حدود یک هفته بالغ می‌شوند، و سیکل ادامه پیدا می‌کند. شپش های ماده در تمام دوره زندگی خود (حدود ۳۰ روز) بر روی بدن میزبان تخم گذاری می کنند.

علایم بالینی شپش سگ

اولین علامتی که معمولا باعث جلب توجه شما می شود، این است که ناگهان سگ خودش را به شدت می خاراند. بعد از بررسی موهای سگ، شاید متوجه شپش در ساقه مو نزدیک به پوست می شوید.

تخم های شپش شفاف و تا حدودی بیضی شکل هستند، و با چشم غیر مسلح به سختی دیده می شود. تخم های خالی، به صورت شوره یا پوسته به نظر می رسند.

پوشش بدنی سگ خشک و خشن می شود. اگر آلودگی شدید باشد، پوشش و موی سگ ظاهری نمدی پیدا می کند.

شپش های خونخوار باعث زخم های کوچک می شوند، که ممکن است عفونی شوند. ریزش مو به طور خاص در اطراف گوش، گردن ، شانه ها، کشاله ران و نواحی رکتوم وجود دارد.

کم خونی در مواردی که آلودگی شپش شدید باشد، در توله سگ ها و سگ های کوچک دیده می شود.

درمان شپش سگ و توصیه ها

برای درمان شپش می توانید از حشره کش ها و شامپوها استفاده کنید. بیشتر شامپوهای ضد کک که حاوی پیرترین یا ارگانو فسفات هستند، معمولا بر روی شپش نیز موثر هستند.

حشره کش های موضعی مانند ایمیداکلوپراید که هر ۲ هفته یکبار اعمال می شود، شپش ها را نیز از بین می برد.
سلامکتین هرچند اختصاصی برای شپش ها نیستند،‌ اما می توانند موثر باشد.

پرمترین نیز حشره کش موثری بر روی شپش است، اما به دلیل احتمال مسمومیت به ندرت توصیه می شود. پرمترین برای گربه ها به شدت توکسیک است، ‌و حتی نباید با سگی که پرمترین برای آن استفاده شده، در تماس باشد.

توجه کنید که هیچ چیز تخم های شپش را نمی کشد. و معمولا اثر و مادندگاری حشره‌کش کوتاه مدت است. پس باید به طول اثر حشره کش دقت کنید، و در صورت لزوم از آن دوباره استفاده کنید.

نظافت روزانه و شانه زدن سگ به جداسازی شپش های بالغ کمک موثری می کند. شپش هایی که از بدن سگ می افتند، معمولا بعد چند روز می میرند. شپش ها را در کیسه پلاستیکی جمع‌آوری کنید.

تمام وسایل و اسباب بازی های در ارتباط با سگ، باید با آب گرم به خوبی شسته شود. سگ خود را تا ۴ هفته باید قرنطینه کنید، و با سایر حیوانات در ارتباط نباشد. اگر سگ شما در ارتباط با سگی که آلوده شپش باشد، باید حتما تحت درمان قرار گیرد.

سایت دامپزشکی دکتر مبین